Jubilaris Joke van Marion (59) is dit jaar al 30 jaar vrijwilliger bij UVV. In 1993 is zij begonnen met vrijwilligerswerk bij verpleegcentrum Breede Vliet, dit doet Joke nog steeds met heel veel plezier. Verpleegcentrum Breede Vliet is gericht op ouderen met dementie.

Passie gevonden in vrijwilligerswerk
‘’Ik heb altijd in de zorg willen werken. Vanaf het moment dat ik kon praten zei ik volgens mijn moeder al dat ik voor andere mensen wilde zorgen. Ik was daarom begonnen met mijn opleiding in het somatisch verpleeghuis. Door een auto-ongeluk op jonge leeftijd kon ik helaas mijn passie als ziekenverzorgster niet meer doorzetten. Gelukkig heb ik mijn passie kunnen vinden in vrijwilligerswerk. Ik ben in 1991 op dit adres komen wonen, waar ik nu nog steeds woonachtig ben. Niet lang na mijn intrede in de woning, ben ik begonnen met vrijwilligerswerk hier om de hoek, dit was nog niet via UVV. Tijdens een informatieavond in Utrecht ontmoette ik een coördinator van Breede Vliet, via haar heb ik mij toen aangemeld bij UVV in 1993. Zodoende ben ik terechtgekomen bij Breede Vliet. Elke woensdagochtend ben ik daar te vinden.’’

Muzikale insteek
‘’Ik begon bij Breede Vliet met het opvangen van de bewoners in de grote zaal, ook schonk ik koffie en deed ik spelletjes met ze. We deden spelletjes met vragenkaartjes waar huishoudmiddelen op afgebeeld stonden, iets wat we deden om de bewoners te blijven prikkelen. Op een gegeven moment hoorde ik één van de activiteitenbegeleiders gitaar spelen voor de bewoners. Ze speelde Rotterdamse liedjes, ik vond deze interactie zo leuk om te zien. Ik heb zelf vroeger in een koor gezeten en dwarsfluit gespeeld. Toen ik haar gitaar hoorde spelen en zingen, was ik meteen enthousiast. Toen ik ontdekte dat ik daar ook vrijwilligerswerk in kon doen, was dat kat in ‘t bakkie. Sindsdien zingen we nu elke woensdagochtend samen voor de bewoners. ‘’

Voldoening
‘’Ik vind het een interessante tak van de gezondheidszorg, mensen met dementie. Een mooi voorbeeld is, zodra zwaar dementerende bewoners ons oude nummers horen zingen dan zie je iets van herkenning in hun gezicht. Heel bijzonder is dat. Ook zitten ze vaak intens te genieten of raken ze zelfs ontroerd. Ik vind het heel fijn en leuk dat ik mensen hier zo blij mee kan maken. Daarnaast sluit het aan op het werk dat ik hiervoor heb gedaan, het is iets waar m’n hart ligt, en zeker bij mensen met dementie. ‘’

‘’Ik heb wel veel moeite gehad met het feit dat ik niet meer kon werken. Maar doordat ik vrijwilligerswerk heb ontdekt is dat echt mijn ding geworden, daar ben ik erg dankbaar voor. Ik heb het zo naar mijn zin hier, ik haal er heel veel voldoening uit.’’