Ik kom oorspronkelijk van Zuid, daar ben ik opgegroeid in de jaren ‘40. Ik heb geen broers of zussen en als enig kind heb ik altijd voor mijn moeder gezorgd. Zij is 93 geworden. Ik had tegen mijn man gezegd: ‘Als mama er niet meer is, zoeken we een ander huis’. En vanaf 2005 wonen we hier, in Prins Alexander. Ik zeg nog steeds we, daar moet ik nog aan wennen. In augustus is mijn man overleden. We dachten hier samen honderd te kunnen worden, maar dat is even anders gelopen.
Mijn man deed altijd veel in huis en we gingen er vaak samen op uit. Sinds hij er niet meer is probeert mijn dochter me zo goed als ze kan te helpen en daar ben ik heel blij mee. Ik kan bijna niks meer zelf omdat ik vier wervels mis en veel pijn heb. Met alle mantelzorgtaken die mijn dochter op zich neemt blijft er nauwelijks tijd over om samen leuke dingen te doen. Zij heeft ook haar eigen leven natuurlijk.
Zo doe ik vaak helemaal niks op een dag. Dat klinkt heel tuttig, maar het is wel waar. Ik heb de metro voor de deur, maar als niemand met me meegaat, kan ik er niet in. Soms is het mooi weer, maar naar buiten gaan lukt me niet alleen. Gelukkig heb ik dan wel een mooi uitzicht. Nu kijk ik veel TV, anders is het hier eng stil. Daar kan ik niet zo goed tegen. Dan zet ik ‘m maar gewoon aan en kan het me eigenlijk niet schelen wat erop is. Zo zie en hoor ik in ieder geval wat en voel ik me minder alleen.
Gelukkig ben ik door Unie Van Vrijwilligers sinds kort weer nieuwe herinneringen aan het maken en staat de teller niet meer stil. Zo ging ik laatst met Sylvia een bakje kibbeling eten, dat vonden we allebei heel erg lekker. En laatst kwam mijn Maatje Mark langs met een doos heerlijke kersen. Dat is toch lief? We hebben heerlijk gekletst over zijn opleiding tot arts en zijn reisje naar Praag. Ik heb het alleen maar heel fijn gehad, ik kan niet anders zeggen. Deze contactmomenten zijn voor mij heel waardevol.
De gemeente Rotterdam moet bezuinigen en is van plan de subsidie voor Unie Van Vrijwilligers met ingang van 2025 stop te zetten. Op 11 juli wordt hierover een besluit genomen door de gemeenteraad. Dit zou betekenen dat de BezoekMaatjes van Mevrouw van der Aar wegvallen. Ben jij het hier, net als wij, niet mee eens? Teken dan hier de petitie.
Mijn man deed altijd veel in huis en we gingen er vaak samen op uit. Sinds hij er niet meer is probeert mijn dochter me zo goed als ze kan te helpen en daar ben ik heel blij mee. Ik kan bijna niks meer zelf omdat ik vier wervels mis en veel pijn heb. Met alle mantelzorgtaken die mijn dochter op zich neemt blijft er nauwelijks tijd over om samen leuke dingen te doen. Zij heeft ook haar eigen leven natuurlijk.
Zo doe ik vaak helemaal niks op een dag. Dat klinkt heel tuttig, maar het is wel waar. Ik heb de metro voor de deur, maar als niemand met me meegaat, kan ik er niet in. Soms is het mooi weer, maar naar buiten gaan lukt me niet alleen. Gelukkig heb ik dan wel een mooi uitzicht. Nu kijk ik veel TV, anders is het hier eng stil. Daar kan ik niet zo goed tegen. Dan zet ik ‘m maar gewoon aan en kan het me eigenlijk niet schelen wat erop is. Zo zie en hoor ik in ieder geval wat en voel ik me minder alleen.
Gelukkig ben ik door Unie Van Vrijwilligers sinds kort weer nieuwe herinneringen aan het maken en staat de teller niet meer stil. Zo ging ik laatst met Sylvia een bakje kibbeling eten, dat vonden we allebei heel erg lekker. En laatst kwam mijn Maatje Mark langs met een doos heerlijke kersen. Dat is toch lief? We hebben heerlijk gekletst over zijn opleiding tot arts en zijn reisje naar Praag. Ik heb het alleen maar heel fijn gehad, ik kan niet anders zeggen. Deze contactmomenten zijn voor mij heel waardevol.
De gemeente Rotterdam moet bezuinigen en is van plan de subsidie voor Unie Van Vrijwilligers met ingang van 2025 stop te zetten. Op 11 juli wordt hierover een besluit genomen door de gemeenteraad. Dit zou betekenen dat de BezoekMaatjes van Mevrouw van der Aar wegvallen. Ben jij het hier, net als wij, niet mee eens? Teken dan hier de petitie.