“Zorg je wel dat je de goede kant van mijn gezicht op de foto hebt” roept meneer Kingsale lachend terwijl hij met zijn rolstoel een halve draai maakt. Een grapje is snel gemaakt bij hem, op een aanstekelijke, gezellige toon. “Anders moet ik straks een nieuwe profielfoto op Whatsapp zetten” voegt hij er met een knipoog aan toe.
Oorspronkelijk komt meneer Kingsale van Curaçao, maar hij woont al jaren in Nederland. “Ik heb overal gezeten. Nijmegen, hier, daar... zelfs een maandje in Californië. Revalideren van wet brain, noemen ze dat. Gekke tijd was dat.”

Sinds een dwarslaesie zit hij in een rolstoel, maar dat houdt hem niet tegen. Zijn woning is prima, maar hij merkt dat het contact met mensen minder is geworden. “Je raakt een beetje uit beeld. Familie en vrienden zie je minder vaak. Dan moet je opnieuw mensen om je heen gaan verzamelen.”
Daar is hij nu druk mee bezig. Sinds kort heeft hij een maatje, Hamsha. “Elke dinsdag gaan we samen naar buiten. Even een rondje maken, gewoon op pad. De dokter zegt dat ik meer moet oefenen met lopen, maar dat durf ik niet goed in mijn eentje. Want als ik val is er niemand om mij te helpen. Dus dan is het fijn als iemand met je meeloopt.”

Samen zijn ze ook lid geworden van de sportschool. “We hebben ons ingeschreven bij Basic Fit. Alleen moet je dan steeds kijken of alles wel werkt met de rolstoel. Maar ach, we lachen veel. Dan wordt het vanzelf leuk.” Zwemmen staat ook op zijn wensenlijstje. “Heb ik al eens gedaan met een fysiotherapeut. Dan durf ik het. Maar alleen, nee, dat is niks voor mij.”
Tafeltennis lukt ook nog prima vanuit zijn rolstoel. “En ik win vaker dan je denkt” zegt hij met een brede glimlach. Ook lijkt het meneer leuk om ook wat digitaal vaardiger te worden. “Ik heb wel een laptop, maar die snapt mij nog niet zo goed. '' Ook hierbij krijgt meneer inmiddels hulp van een vrijwilliger via UVV.