Ik ben opgegroeid in Delft en heb aan de TH gestudeerd. Niet de TU, maar de TH. Zo heette dat toen nog. De Technische Hogeschool. Daarna ben ik naar Rotterdam verhuisd. Mijn vrouw en ik hebben altijd alle twee met veel plezier gewerkt in de binnenstad. Mijn vrouw werkte in de verzekeringen en ik werkte bij een ingenieursbureau als tekenaar. We hadden geen kinderen, maar we hadden het druk genoeg hoor. Tot aan 1996 gingen we ieder jaar twee keer op vakantie.
Ik heb nu twee kranten. Ik had namelijk altijd een krantje, en mijn vrouw ook. Ik had de Volkskrant en mijn vrouw had het Algemeen Dagblad. Toen stierf mijn vrouw en toen liep dat gewoon door. Dus ik lees veel en ben goed op de hoogte. Ik las dat de gemeente Rotterdam op alles gaat bezuinigen. Voor vuurwerk enzo vind ik dat niet erg, maar ik zou het verschrikkelijk vinden als Unie Van Vrijwilligers geen subsidie meer zou krijgen. Tja, mensen die nu jong zijn stemmen het nu allemaal weg. Maar zij worden straks ook van die oudjes en bibberig en dan is straks ook niemand meer om hun te helpen. Ik hoop dat ze daar nog een keer goed over na denken.
Want als je ouder wordt, dan vallen er gewoon dingen weg. Ik had vier zussen, maar was een nakomertje. Dus ik ben nog als enige over. Niet alleen de mensen om je heen verdwijnen, maar ook dingen die je kunt. Zo probeerde ik eerst altijd rond een uur of 2 een stukje te gaan wandelen. Nu kan ik dat niet meer zonder hulp. En om vijf uur dronk ik altijd een borreltje. Maar sinds ik gevallen is ook dat schluss.
Sinds 2018 komt Alyssa, mijn BezoekMaatje, bij me langs. Ik weet nog goed hoe ze hier voor het eerst binnenkwam. Met een grote legerjas en zo’n grote schoenen. Ze was toen net 18. Nu is het een heel dametje geworden. Jaren geleden zei ze een keer: ‘Kom we gaan iets leuks doen. We gaan naar een café en daar hebben ze poezen.’ Toen we daar aankwamen waren er wel allemaal katten, maar ze keken niet naar ons om. We hebben toen maar gewoon samen wat koffie gedronken, dat was ook leuk.
Het is fijn om wat te kletsen met Alyssa. Ik merk dat als ze niet komt, dat ik vergeet hoe ik moet praten en dat dat dan weer op gang moet komen. Alyssa is als een soort moeder voor me, ze weet alles te liggen en hoe alles werkt. Als ik Alyssa niet had, was er niemand meer.
De gemeente Rotterdam moet bezuinigen en is van plan de subsidie voor Unie Van Vrijwilligers met ingang van 2025 stop te zetten. Op 11 juli wordt hierover een besluit genomen door de gemeenteraad. Dit zou betekenen dat het BezoekMaatje van Bruggemans wegvalt. Ben jij het hier, net als wij, niet mee eens? Teken dan hier de petitie.
Ik heb nu twee kranten. Ik had namelijk altijd een krantje, en mijn vrouw ook. Ik had de Volkskrant en mijn vrouw had het Algemeen Dagblad. Toen stierf mijn vrouw en toen liep dat gewoon door. Dus ik lees veel en ben goed op de hoogte. Ik las dat de gemeente Rotterdam op alles gaat bezuinigen. Voor vuurwerk enzo vind ik dat niet erg, maar ik zou het verschrikkelijk vinden als Unie Van Vrijwilligers geen subsidie meer zou krijgen. Tja, mensen die nu jong zijn stemmen het nu allemaal weg. Maar zij worden straks ook van die oudjes en bibberig en dan is straks ook niemand meer om hun te helpen. Ik hoop dat ze daar nog een keer goed over na denken.
Want als je ouder wordt, dan vallen er gewoon dingen weg. Ik had vier zussen, maar was een nakomertje. Dus ik ben nog als enige over. Niet alleen de mensen om je heen verdwijnen, maar ook dingen die je kunt. Zo probeerde ik eerst altijd rond een uur of 2 een stukje te gaan wandelen. Nu kan ik dat niet meer zonder hulp. En om vijf uur dronk ik altijd een borreltje. Maar sinds ik gevallen is ook dat schluss.
Sinds 2018 komt Alyssa, mijn BezoekMaatje, bij me langs. Ik weet nog goed hoe ze hier voor het eerst binnenkwam. Met een grote legerjas en zo’n grote schoenen. Ze was toen net 18. Nu is het een heel dametje geworden. Jaren geleden zei ze een keer: ‘Kom we gaan iets leuks doen. We gaan naar een café en daar hebben ze poezen.’ Toen we daar aankwamen waren er wel allemaal katten, maar ze keken niet naar ons om. We hebben toen maar gewoon samen wat koffie gedronken, dat was ook leuk.
Het is fijn om wat te kletsen met Alyssa. Ik merk dat als ze niet komt, dat ik vergeet hoe ik moet praten en dat dat dan weer op gang moet komen. Alyssa is als een soort moeder voor me, ze weet alles te liggen en hoe alles werkt. Als ik Alyssa niet had, was er niemand meer.
De gemeente Rotterdam moet bezuinigen en is van plan de subsidie voor Unie Van Vrijwilligers met ingang van 2025 stop te zetten. Op 11 juli wordt hierover een besluit genomen door de gemeenteraad. Dit zou betekenen dat het BezoekMaatje van Bruggemans wegvalt. Ben jij het hier, net als wij, niet mee eens? Teken dan hier de petitie.