Vrijwilliger Sanno is het bezoekmaatje van de heer Leentvaar. Zij kennen elkaar inmiddels een jaar en gaan wekelijks met elkaar op stap.
Behoefte aan gezelschap
Meneer Leentvaar is bijna 86 jaar. Op zijn 60e vertrok hij samen met zijn vrouw naar Spanje om daar te genieten van hun pensioen. Toen zijn vrouw in 2010 overleed, is hij teruggekeerd naar Nederland, naar zijn oude vertrouwde buurt Kralingen. ‘Doordat ik een tijd in Spanje heb gewoond, had ik in Nederland geen kennissen meer. Alleen mijn zoon woont nog in Rotterdam. Omdat hij het druk heeft met zijn werk, zie ik hem meestal alleen in de weekenden’. Meneer Leentvaar had ook doordeweeks behoefte aan gezelschap en nam contact op met UVV. ‘Mijn grootouders woonden vroeger tegenover het UVV kantoor, toen het nog Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers heette. Zodoende ben ik bij UVV terecht gekomen’. Als zijn eerste bezoekmaatje na een paar jaar stopt met haar vrijwilligerswerk, wordt meneer Leentvaar aan Sanno gematcht.
Gek op de natuur
Zij hebben het erg naar hun zin samen en hebben inmiddels al heel wat wandelkilometers afgelegd. Sanno: ‘We wandelen elke week. Ik check altijd het weerbericht, zodat ik weet welke dag het goed weer wordt. We zijn afhankelijk van goed wandelweer, daarom spreken we geen vaste dag af. Ik wacht meneer Leentvaar beneden op en dan gaan we. De ene keer wandelen we door de stad of langs de markt, de andere keer wandelen we langs de Kralingse Plas. Na onze ronde gaan we altijd nog even een bakkie drinken in de Lusthofstraat. We zijn allebei gek op de natuur en kunnen van de kleinste dingen genieten’.
Goede klik
Dat Sanno en meneer Leentvaar allebei gek zijn op de natuur is niet het enige dat zorgt voor zo’n goede klik. ‘Meneer Leentvaar weet ontzettend veel te vertellen over de historie van Rotterdam en de oorlog. Ik vind dat zo interessant en iedere keer leer ik weer wat bij. Maar andersom luistert hij ook echt naar mijn verhalen’, vertelt Sanno. Meneer Leentvaar: ‘Als ik tegen iemand vertel dat ik de hongerwinter heb meegemaakt, krijg ik soms de opmerking: ‘maar je hebt nu toch geen honger’, en daar eindigt het gesprek dan mee. Maar zo is Sanno niet en dat kan ik erg waarderen.’ Sanno: ‘Als meneer Leentvaar mij zoiets vertelt, dan vraag ik verder, dan vraag ik hoe zoiets ging. Ik ben dan oprecht nieuwsgierig. Zo kan hij ook zijn verhalen kwijt.’ Naast de serieuze momenten hebben Sanno en meneer Leentvaar ook veel lol met elkaar. Zij maken regelmatig dingen mee waar zij hard om kunnen lachen.
Voldaan gevoel
Aan de manier waarop Sanno en Leentvaar vertellen over hun belevenissen is goed te merken dat zij erg blij zijn met elkaar. Meneer Leentvaar vertelt enthousiast: ‘Ik kijk altijd uit naar de wandelingen met Sanno. De routes die we samen lopen, loop ik ook zelf. Als ik haar dan weer zie, vertel ik wat ik onderweg allemaal heb gezien.’ Sanno: ‘Meneer Leentvaar is zo vriendelijk en beschaafd. Het is gewoon hartstikke leuk. Alle verhalen die hij vertelt zijn een verrijking voor mijn geest. Met hem op stap gaan levert mij een heel mooi, voldaan gevoel op.’
Behoefte aan gezelschap
Meneer Leentvaar is bijna 86 jaar. Op zijn 60e vertrok hij samen met zijn vrouw naar Spanje om daar te genieten van hun pensioen. Toen zijn vrouw in 2010 overleed, is hij teruggekeerd naar Nederland, naar zijn oude vertrouwde buurt Kralingen. ‘Doordat ik een tijd in Spanje heb gewoond, had ik in Nederland geen kennissen meer. Alleen mijn zoon woont nog in Rotterdam. Omdat hij het druk heeft met zijn werk, zie ik hem meestal alleen in de weekenden’. Meneer Leentvaar had ook doordeweeks behoefte aan gezelschap en nam contact op met UVV. ‘Mijn grootouders woonden vroeger tegenover het UVV kantoor, toen het nog Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers heette. Zodoende ben ik bij UVV terecht gekomen’. Als zijn eerste bezoekmaatje na een paar jaar stopt met haar vrijwilligerswerk, wordt meneer Leentvaar aan Sanno gematcht.
Gek op de natuur
Zij hebben het erg naar hun zin samen en hebben inmiddels al heel wat wandelkilometers afgelegd. Sanno: ‘We wandelen elke week. Ik check altijd het weerbericht, zodat ik weet welke dag het goed weer wordt. We zijn afhankelijk van goed wandelweer, daarom spreken we geen vaste dag af. Ik wacht meneer Leentvaar beneden op en dan gaan we. De ene keer wandelen we door de stad of langs de markt, de andere keer wandelen we langs de Kralingse Plas. Na onze ronde gaan we altijd nog even een bakkie drinken in de Lusthofstraat. We zijn allebei gek op de natuur en kunnen van de kleinste dingen genieten’.
Goede klik
Dat Sanno en meneer Leentvaar allebei gek zijn op de natuur is niet het enige dat zorgt voor zo’n goede klik. ‘Meneer Leentvaar weet ontzettend veel te vertellen over de historie van Rotterdam en de oorlog. Ik vind dat zo interessant en iedere keer leer ik weer wat bij. Maar andersom luistert hij ook echt naar mijn verhalen’, vertelt Sanno. Meneer Leentvaar: ‘Als ik tegen iemand vertel dat ik de hongerwinter heb meegemaakt, krijg ik soms de opmerking: ‘maar je hebt nu toch geen honger’, en daar eindigt het gesprek dan mee. Maar zo is Sanno niet en dat kan ik erg waarderen.’ Sanno: ‘Als meneer Leentvaar mij zoiets vertelt, dan vraag ik verder, dan vraag ik hoe zoiets ging. Ik ben dan oprecht nieuwsgierig. Zo kan hij ook zijn verhalen kwijt.’ Naast de serieuze momenten hebben Sanno en meneer Leentvaar ook veel lol met elkaar. Zij maken regelmatig dingen mee waar zij hard om kunnen lachen.
Voldaan gevoel
Aan de manier waarop Sanno en Leentvaar vertellen over hun belevenissen is goed te merken dat zij erg blij zijn met elkaar. Meneer Leentvaar vertelt enthousiast: ‘Ik kijk altijd uit naar de wandelingen met Sanno. De routes die we samen lopen, loop ik ook zelf. Als ik haar dan weer zie, vertel ik wat ik onderweg allemaal heb gezien.’ Sanno: ‘Meneer Leentvaar is zo vriendelijk en beschaafd. Het is gewoon hartstikke leuk. Alle verhalen die hij vertelt zijn een verrijking voor mijn geest. Met hem op stap gaan levert mij een heel mooi, voldaan gevoel op.’