Bij de voordeur staat Sandra (56) al te wachten samen met haar oppashondje. Kort daarna doet meneer Oranje (88) met groot enthousiasme de deur open. Het oppashondje loopt direct naar binnen en kent de weg. Sinds februari vorig jaar komen meneer Oranje en Sandra bij elkaar voor gezelschap. Samen buiten een ommetje maken met de oppashondjes van Sandra of binnen lekker gezellig kletsen, ze vervelen zich nooit samen.
Even voorstellen
Meneer Oranje, geboren en getogen in de straten van Crooswijk, vertelt trots over zijn leven in Rotterdam. Deze verhalen deelt hij graag met zijn BezoekMaatje Sandra. Meneer Oranje: ‘’Sinds 35 jaar woon ik weer in Crooswijk, daarvoor woonde ik in Rotterdam-Zuid. Ik wilde weer terug naar waar ik ben opgegroeid, ik ben blij dat ik hier weer woon. Ik maak elke dag nog een klein rondje door de buurt, om een beetje fit te blijven.’’
Gelukkig hoeft meneer dit niet altijd alleen te doen. Vrijwilliger Sandra komt elke 2 weken langs, bijna altijd met een oppashondje. Sandra: ‘’Ik woon in Kralingen en werk nu 4 dagen per week in een kringloopwinkel aan de Oudedijk. Ik heb vijftien jaar lang mijn eigen bedrijf gehad in stylingadvies in de modebranche en daarnaast heb ik me altijd beziggehouden met verschillende soorten vrijwilligerswerk. In 2016 heb ik me aangemeld bij UVV, ik heb door de jaren heen meerdere mensen geholpen. Sinds vorig jaar februari bezoek ik meneer Oranje met veel plezier 1 keer in de 2 weken op de donderdag.’’
Beiden hoeven zich niet te vervelen
Zowel meneer Oranje als Sandra kun je wel bezige bijtjes noemen, hierdoor klikt het onder andere goed tussen de twee. Meneer Oranje ging vroeger graag op pad met de fiets. Naar Limburg of Zeeland, niets was te ver voor hem. Meneer Oranje: ‘’Ik ging altijd met de fiets naar de camping in Limburg, hier deed ik 12 uur over vanaf Rotterdam. Ik heb vroeger heel veel gefietst en op mijn brommer gereden, ik kan me niet bedenken waar ik niet ben geweest in Nederland, zo ging ik ook naar Zeeland bijvoorbeeld. Ik had geen auto, maar was wel altijd op pad met de fiets of brommer, dus ik was bijna nooit thuis. Ik deed dit altijd alleen, kon je ook geen ruzie maken haha.’’
Sandra: ‘’En een andere hobby van meneer is postzegels verzamelen. Dit doet hij al sinds zijn 8e.’’ Meneer Oranje: ‘’Dat klopt, ik was inderdaad 8 jaar toen ik hiermee begon, nu heb ik een kamer vol kasten met albums, ze zijn alleen helaas niks meer waard. Vaak zit ik nog tot diep in de nacht postzegels te sorteren.’’ Sandra: ‘’Samen postzegels uitzoeken is niet echt mijn ding, dus dat laat ik aan meneer over, haha!’’ Wel helpt Sandra meneer Oranje soms door op oproepjes in de krant te reageren van mensen die op zoek zijn naar bepaalde postzegels die meneer dubbel heeft. Zo kunnen zij andere mensen weer blij maken hiermee. Als meneer Oranje niet bezig is met postzegels, dan is hij met lekker weer te vinden in zijn tuin die hij zelf onderhoudt.
Ook Sandra is altijd in de weer en dan vooral met vrijwilligerswerk. Sandra: ‘’Vrijwilligerswerk doe ik al vanaf mijn 20e, ik vind het belangrijk om andere mensen te helpen. Mensen die het bijvoorbeeld minder hebben of eenzaam zijn. Naast meneer Oranje bezoek ik ook nog een andere dame van 93 jaar. Zij woont in Rubroek en ik bezoek haar ook 1x in de 2 weken. Ik doe dit graag omdat het helpen van anderen mij ook energie geeft. Ik heb vele verschillende soorten vrijwilligerswerk gedaan. Ook heb ik heel lang bij de ruilwinkel gewerkt, aan de Paradijslaan voor 12 jaar, alleen die is helaas gesloten.’’
Hondengezelschap
Zowel Sandra als meneer Oranje zijn dierenvrienden. Dat komt goed uit voor Sandra, zij doet naast het vrijwilligerswerk als BezoekMaatje ook op vrijwillige basis het wekelijks uitlaten van verschillende honden. Sandra: ‘’Via stichting Oopoeh heb ik 5 oppashonden. Die zijn bij mij tijdens de vakanties of ik pas doordeweeks op als hun baasje aan het werk is. Dit hondje die ik nu bij me heb heet Bobby. Soms heb ik een andere hond bij me. Ik neem ze graag mee als ik naar meneer Oranje ga.’’ Meneer Oranje: ‘’Die honden weten al waar ze naartoe moeten als ze binnen komen. Ik heb vroeger zelf ook honden gehad, katten ook. Dus ik vind het alleen maar leuk als ze langskomt met honden!’’ Sandra: ‘’Ik wilde wel graag bij iemand op bezoek die ook van honden houdt, zodat ik de hondjes kan meenemen. Dan doen we soms samen een rondje buiten met de hond, is alleen maar leuk.’’
Altijd druk in de weer geweest, nu lekker rustig aan doen.
Meneer Oranje: ‘’Ik heb mijn hele leven al veel dingen gedaan, ik ben overal al geweest. Inmiddels ben ik natuurlijk niet meer zo actief als vroeger. Maar ik kijk altijd wel erg uit naar de komst van Sandra.’’
Sandra: ‘’In het begin gingen we alleen maar wandelen hier met de oppashondjes, maar nu gaan we ook soms naar de AH om boodschappen te halen of blijven we binnen om gezellig te kletsen. Ik probeer meneer nog steeds naar het bos te krijgen, maar dat is nog niet gelukt. Gezellig in het zonnetje op het terras, je bent er zo vanaf meneer Oranje zijn huis.’’ Meneer Oranje: ‘’Het idee om naar het bos te gaan komt nog wel.’’ Sandra: ‘’ We hebben verder niet hele grote plannen voor in de toekomst. Vooral de ommetjes maken met de hond en gezellig babbelen met elkaar over van alles en nog wat. ’’Meneer Oranje: ‘’Zo is dat, we vermaken ons wel’’.
Foto: Vrijwilliger Sandra en haar oppashondje Bobby op de bank bij meneer Oranje thuis (Meneer Oranje houdt er niet zo van om de foto te gaan).
Even voorstellen
Meneer Oranje, geboren en getogen in de straten van Crooswijk, vertelt trots over zijn leven in Rotterdam. Deze verhalen deelt hij graag met zijn BezoekMaatje Sandra. Meneer Oranje: ‘’Sinds 35 jaar woon ik weer in Crooswijk, daarvoor woonde ik in Rotterdam-Zuid. Ik wilde weer terug naar waar ik ben opgegroeid, ik ben blij dat ik hier weer woon. Ik maak elke dag nog een klein rondje door de buurt, om een beetje fit te blijven.’’
Gelukkig hoeft meneer dit niet altijd alleen te doen. Vrijwilliger Sandra komt elke 2 weken langs, bijna altijd met een oppashondje. Sandra: ‘’Ik woon in Kralingen en werk nu 4 dagen per week in een kringloopwinkel aan de Oudedijk. Ik heb vijftien jaar lang mijn eigen bedrijf gehad in stylingadvies in de modebranche en daarnaast heb ik me altijd beziggehouden met verschillende soorten vrijwilligerswerk. In 2016 heb ik me aangemeld bij UVV, ik heb door de jaren heen meerdere mensen geholpen. Sinds vorig jaar februari bezoek ik meneer Oranje met veel plezier 1 keer in de 2 weken op de donderdag.’’
Beiden hoeven zich niet te vervelen
Zowel meneer Oranje als Sandra kun je wel bezige bijtjes noemen, hierdoor klikt het onder andere goed tussen de twee. Meneer Oranje ging vroeger graag op pad met de fiets. Naar Limburg of Zeeland, niets was te ver voor hem. Meneer Oranje: ‘’Ik ging altijd met de fiets naar de camping in Limburg, hier deed ik 12 uur over vanaf Rotterdam. Ik heb vroeger heel veel gefietst en op mijn brommer gereden, ik kan me niet bedenken waar ik niet ben geweest in Nederland, zo ging ik ook naar Zeeland bijvoorbeeld. Ik had geen auto, maar was wel altijd op pad met de fiets of brommer, dus ik was bijna nooit thuis. Ik deed dit altijd alleen, kon je ook geen ruzie maken haha.’’
Sandra: ‘’En een andere hobby van meneer is postzegels verzamelen. Dit doet hij al sinds zijn 8e.’’ Meneer Oranje: ‘’Dat klopt, ik was inderdaad 8 jaar toen ik hiermee begon, nu heb ik een kamer vol kasten met albums, ze zijn alleen helaas niks meer waard. Vaak zit ik nog tot diep in de nacht postzegels te sorteren.’’ Sandra: ‘’Samen postzegels uitzoeken is niet echt mijn ding, dus dat laat ik aan meneer over, haha!’’ Wel helpt Sandra meneer Oranje soms door op oproepjes in de krant te reageren van mensen die op zoek zijn naar bepaalde postzegels die meneer dubbel heeft. Zo kunnen zij andere mensen weer blij maken hiermee. Als meneer Oranje niet bezig is met postzegels, dan is hij met lekker weer te vinden in zijn tuin die hij zelf onderhoudt.
Ook Sandra is altijd in de weer en dan vooral met vrijwilligerswerk. Sandra: ‘’Vrijwilligerswerk doe ik al vanaf mijn 20e, ik vind het belangrijk om andere mensen te helpen. Mensen die het bijvoorbeeld minder hebben of eenzaam zijn. Naast meneer Oranje bezoek ik ook nog een andere dame van 93 jaar. Zij woont in Rubroek en ik bezoek haar ook 1x in de 2 weken. Ik doe dit graag omdat het helpen van anderen mij ook energie geeft. Ik heb vele verschillende soorten vrijwilligerswerk gedaan. Ook heb ik heel lang bij de ruilwinkel gewerkt, aan de Paradijslaan voor 12 jaar, alleen die is helaas gesloten.’’
Hondengezelschap
Zowel Sandra als meneer Oranje zijn dierenvrienden. Dat komt goed uit voor Sandra, zij doet naast het vrijwilligerswerk als BezoekMaatje ook op vrijwillige basis het wekelijks uitlaten van verschillende honden. Sandra: ‘’Via stichting Oopoeh heb ik 5 oppashonden. Die zijn bij mij tijdens de vakanties of ik pas doordeweeks op als hun baasje aan het werk is. Dit hondje die ik nu bij me heb heet Bobby. Soms heb ik een andere hond bij me. Ik neem ze graag mee als ik naar meneer Oranje ga.’’ Meneer Oranje: ‘’Die honden weten al waar ze naartoe moeten als ze binnen komen. Ik heb vroeger zelf ook honden gehad, katten ook. Dus ik vind het alleen maar leuk als ze langskomt met honden!’’ Sandra: ‘’Ik wilde wel graag bij iemand op bezoek die ook van honden houdt, zodat ik de hondjes kan meenemen. Dan doen we soms samen een rondje buiten met de hond, is alleen maar leuk.’’
Altijd druk in de weer geweest, nu lekker rustig aan doen.
Meneer Oranje: ‘’Ik heb mijn hele leven al veel dingen gedaan, ik ben overal al geweest. Inmiddels ben ik natuurlijk niet meer zo actief als vroeger. Maar ik kijk altijd wel erg uit naar de komst van Sandra.’’
Sandra: ‘’In het begin gingen we alleen maar wandelen hier met de oppashondjes, maar nu gaan we ook soms naar de AH om boodschappen te halen of blijven we binnen om gezellig te kletsen. Ik probeer meneer nog steeds naar het bos te krijgen, maar dat is nog niet gelukt. Gezellig in het zonnetje op het terras, je bent er zo vanaf meneer Oranje zijn huis.’’ Meneer Oranje: ‘’Het idee om naar het bos te gaan komt nog wel.’’ Sandra: ‘’ We hebben verder niet hele grote plannen voor in de toekomst. Vooral de ommetjes maken met de hond en gezellig babbelen met elkaar over van alles en nog wat. ’’Meneer Oranje: ‘’Zo is dat, we vermaken ons wel’’.
Foto: Vrijwilliger Sandra en haar oppashondje Bobby op de bank bij meneer Oranje thuis (Meneer Oranje houdt er niet zo van om de foto te gaan).