Bij binnenkomst staan zowel Norma (65) als vrijwilliger Oesha (59) met een grote glimlach klaar. Na hun eerste kennismakingsgesprek voelden ze beiden gelijk een bijzondere klik. Elke woensdag spreken zij om vier uur af om samen de boodschappen te doen. Tegenwoordig is de boodschappen doen een kleine bijzaak geworden en spreken zij vooral af voor de gezelligheid.
Pas een halfjaar samen
Beide dames kunnen het bijna niet geloven als ze horen dat ze dit jaar, 13 februari zijn gekoppeld. Norma: ‘’Zo kort? Het voelt als een eeuwigheid!’’. Oesha: ‘’Ik kan het soms ook niet geloven dat we pas dit jaar elkaar hebben leren kennen, zo voelt het totaal niet. We zien elkaar elke week minstens 3 uur.’’
Norma Zuiverloon werd 3 jaar geleden plotseling ziek, waardoor ze veel uit handen moest geven, iets wat heel moeilijk was voor haar. Norma: ‘’ Voordat ik ziek werd deed ik alles zelf, nu kwam ik in een situatie terecht waarbij ik hulp moest vragen aan anderen. Ik ben niet iemand die dat makkelijk doet, omdat ik altijd alles zelf deed en kon. Naast UVV had ik ook contact met andere organisaties die vrijwilligers inzetten. UVV was de eerste die zich had gemeld. Zodoende werd ik gekoppeld aan Oesha, zij zou voor mij de boodschappen gaan doen.’’
Oesha’s missie is om iets te kunnen betekenen voor de medemens. Dit doet zij door vrijwilligerswerk te doen, op deze manier kwam zij bij UVV terecht. Oesha: ‘’Ik had altijd al het sociale gedeelte in mij, het gevoel dat ik iets voor mijn medemens moest doen. Daarom ben ik begonnen met vrijwilligerswerk. Voordat ik bij Norma terecht kwam, heb ik drie ouderen gehad waar ik de boodschappen voor deed. Twee van hen zijn inmiddels overleden, met hen heb ik ook een goede klik had. Na afgelopen december had ik niemand meer om te helpen, ik miste dat stukje toen best wel. Gelukkig werd toen Norma aan mij voorgesteld.’’
Direct een klik
Norma: ‘’Ik had me aangemeld omdat ik eigenlijk eerst iemand nodig had voor de boodschappen. Ik dacht als iemand een auto heeft dan kan ik meegaan, omdat ik eigenlijk altijd thuis ben. Ik werd gekoppeld aan Oesha en zij gaf aan een auto te hebben, hier was ik toen heel blij mee! Dat was ook niet alles, want toen we elkaar hadden gesproken zei ze: ‘We hoeven niet alleen maar boodschappen te halen, we kunnen ook af en toe een uitje maken.’ Ik was zo blij, ik had direct het gevoel alsof het zo had moeten zijn! Wij zeggen ook altijd dat het geen toeval is dat wij zijn gekoppeld. Want vanaf het begin heeft het heel goed geklikt.’’
Oesha: ‘’Het voelde direct goed tussen ons. De eerste dag dat ik hier was zaten we echt uren over van alles te praten. Norma is van Curaçao en ik van Suriname, zoveel dingetjes die herkenbaar zijn, ook de mentaliteit in onze cultuur. Ik dacht dat het een kennismakingsgesprekje zou zijn van een halfuurtje, maar we waren opeens 3 uur verder. Het is niet alleen een maatje voor haar, maar ook een aanvulling voor mij, zo zie ik het.’’
Veel kletsen, maar ook samen wandelen
Het is direct te merken dat beide dames erg van kletsen houden en dat ze al helemaal op elkaar zijn ingespeeld. De dynamiek tussen hen laat voelen alsof ze elkaar al jaren kennen. Norma: ‘’Soms gaan we nergens heen, dan zitten we gewoon op de bank alleen maar te kletsen, soms wel 4 uurtjes langs. En als we boodschappen gaan halen, dan doen we dit samen. De eerste maand ging het vooral om de boodschappen en daarna hebben we het gewisseld, dat we bijvoorbeeld ook iets anders gaan doen.’’ Oesha: ‘’We wandelen ook af en toe. Voorlopig is dit op dezelfde dag als met de boodschappen. Soms is het nog een beetje puzzelen omdat ik daarnaast ook fulltime werk. We willen in het vervolg dingetjes plannen in het weekend, maar dat is nu nog even te druk.’’
Zussen
Oesha: ‘’Het is anders dan anders, hoe ik het meer zie is alsof we familie zijn. Het is meer dan een maatje, ik kan zeggen dat het meer mijn zus is. Zo voelt het tenminste. Ik vind het echt heel bijzonder en elke keer is een leuke ervaring.’’
‘’Ik vind het soms ook fijn als we nergens naartoe gaan, dat we gewoon op de bank lekker gaan kletsen!’’ vertelt Norma lachend. Oesha: ‘’Vorige week hebben we gewoon gezeten en gekwebbeld over van alles en nog wat en dan is het ook gewoon om je hart te luchten. Zo’n band hebben we, het gaat gewoon moeiteloos. Die woensdag is voor mij heilig omdat ik dan naar mijn maatje ga, dat weet iedereen.’’ Norma: ‘’Het is heel open. Het vertrouwen is er gewoon. En soms maken we ook lekkere dingen voor elkaar klaar.’’ ‘’Als ik wat heb gekookt de dag ervoor dan bewaar ik het vaak voor Norma. Omdat we weten van onze cultuur dat we dat graag delen met elkaar.’’ Zegt Oesha er achteraan.
Nog op de planning
Norma is er al een heel stuk op vooruit gegaan met haar gezondheid. Daarom hebben zij in de toekomst meerdere leuke activiteiten op de planning staan. Norma: ‘Ik ben heel avontuurlijk, ik ben gewend om altijd dingen te doen en dat mis ik nu wel. Ik weet dat ik ook rustig aan moet doen, dus we beginnen rustig aan met wandelen en andere kleine uitjes. We hebben trouwens ook nog geen Ikea-uitje gehad, want ik ben ook helemaal gek op Ikea!’’ Oesha: ‘’Moeten we ook echt plannen!’’
Pas een halfjaar samen
Beide dames kunnen het bijna niet geloven als ze horen dat ze dit jaar, 13 februari zijn gekoppeld. Norma: ‘’Zo kort? Het voelt als een eeuwigheid!’’. Oesha: ‘’Ik kan het soms ook niet geloven dat we pas dit jaar elkaar hebben leren kennen, zo voelt het totaal niet. We zien elkaar elke week minstens 3 uur.’’
Norma Zuiverloon werd 3 jaar geleden plotseling ziek, waardoor ze veel uit handen moest geven, iets wat heel moeilijk was voor haar. Norma: ‘’ Voordat ik ziek werd deed ik alles zelf, nu kwam ik in een situatie terecht waarbij ik hulp moest vragen aan anderen. Ik ben niet iemand die dat makkelijk doet, omdat ik altijd alles zelf deed en kon. Naast UVV had ik ook contact met andere organisaties die vrijwilligers inzetten. UVV was de eerste die zich had gemeld. Zodoende werd ik gekoppeld aan Oesha, zij zou voor mij de boodschappen gaan doen.’’
Oesha’s missie is om iets te kunnen betekenen voor de medemens. Dit doet zij door vrijwilligerswerk te doen, op deze manier kwam zij bij UVV terecht. Oesha: ‘’Ik had altijd al het sociale gedeelte in mij, het gevoel dat ik iets voor mijn medemens moest doen. Daarom ben ik begonnen met vrijwilligerswerk. Voordat ik bij Norma terecht kwam, heb ik drie ouderen gehad waar ik de boodschappen voor deed. Twee van hen zijn inmiddels overleden, met hen heb ik ook een goede klik had. Na afgelopen december had ik niemand meer om te helpen, ik miste dat stukje toen best wel. Gelukkig werd toen Norma aan mij voorgesteld.’’
Direct een klik
Norma: ‘’Ik had me aangemeld omdat ik eigenlijk eerst iemand nodig had voor de boodschappen. Ik dacht als iemand een auto heeft dan kan ik meegaan, omdat ik eigenlijk altijd thuis ben. Ik werd gekoppeld aan Oesha en zij gaf aan een auto te hebben, hier was ik toen heel blij mee! Dat was ook niet alles, want toen we elkaar hadden gesproken zei ze: ‘We hoeven niet alleen maar boodschappen te halen, we kunnen ook af en toe een uitje maken.’ Ik was zo blij, ik had direct het gevoel alsof het zo had moeten zijn! Wij zeggen ook altijd dat het geen toeval is dat wij zijn gekoppeld. Want vanaf het begin heeft het heel goed geklikt.’’
Oesha: ‘’Het voelde direct goed tussen ons. De eerste dag dat ik hier was zaten we echt uren over van alles te praten. Norma is van Curaçao en ik van Suriname, zoveel dingetjes die herkenbaar zijn, ook de mentaliteit in onze cultuur. Ik dacht dat het een kennismakingsgesprekje zou zijn van een halfuurtje, maar we waren opeens 3 uur verder. Het is niet alleen een maatje voor haar, maar ook een aanvulling voor mij, zo zie ik het.’’
Veel kletsen, maar ook samen wandelen
Het is direct te merken dat beide dames erg van kletsen houden en dat ze al helemaal op elkaar zijn ingespeeld. De dynamiek tussen hen laat voelen alsof ze elkaar al jaren kennen. Norma: ‘’Soms gaan we nergens heen, dan zitten we gewoon op de bank alleen maar te kletsen, soms wel 4 uurtjes langs. En als we boodschappen gaan halen, dan doen we dit samen. De eerste maand ging het vooral om de boodschappen en daarna hebben we het gewisseld, dat we bijvoorbeeld ook iets anders gaan doen.’’ Oesha: ‘’We wandelen ook af en toe. Voorlopig is dit op dezelfde dag als met de boodschappen. Soms is het nog een beetje puzzelen omdat ik daarnaast ook fulltime werk. We willen in het vervolg dingetjes plannen in het weekend, maar dat is nu nog even te druk.’’
Zussen
Oesha: ‘’Het is anders dan anders, hoe ik het meer zie is alsof we familie zijn. Het is meer dan een maatje, ik kan zeggen dat het meer mijn zus is. Zo voelt het tenminste. Ik vind het echt heel bijzonder en elke keer is een leuke ervaring.’’
‘’Ik vind het soms ook fijn als we nergens naartoe gaan, dat we gewoon op de bank lekker gaan kletsen!’’ vertelt Norma lachend. Oesha: ‘’Vorige week hebben we gewoon gezeten en gekwebbeld over van alles en nog wat en dan is het ook gewoon om je hart te luchten. Zo’n band hebben we, het gaat gewoon moeiteloos. Die woensdag is voor mij heilig omdat ik dan naar mijn maatje ga, dat weet iedereen.’’ Norma: ‘’Het is heel open. Het vertrouwen is er gewoon. En soms maken we ook lekkere dingen voor elkaar klaar.’’ ‘’Als ik wat heb gekookt de dag ervoor dan bewaar ik het vaak voor Norma. Omdat we weten van onze cultuur dat we dat graag delen met elkaar.’’ Zegt Oesha er achteraan.
Nog op de planning
Norma is er al een heel stuk op vooruit gegaan met haar gezondheid. Daarom hebben zij in de toekomst meerdere leuke activiteiten op de planning staan. Norma: ‘Ik ben heel avontuurlijk, ik ben gewend om altijd dingen te doen en dat mis ik nu wel. Ik weet dat ik ook rustig aan moet doen, dus we beginnen rustig aan met wandelen en andere kleine uitjes. We hebben trouwens ook nog geen Ikea-uitje gehad, want ik ben ook helemaal gek op Ikea!’’ Oesha: ‘’Moeten we ook echt plannen!’’