Suzanne de Heer werkt sinds 5 jaar als projectleider UVV bij woonzorgcentrum Laurens Dorpsveld. Zij is het aanspreekpunt voor de vrijwilligers die zich inzetten bij de koffieservice en de huiskamer. We vragen haar hoe zij deze coronatijd ervaart.
Hoe is het met je?
‘Het is anders druk dan normaal. Gewoonlijk ben ik 4 dagen per week in Dorpsveld, maar sinds het coronavirus is dat 5 dagen per week. Het is best zwaar, maar het lukt me wel om thuis te ontspannen. Ik ben heel blij dat ik iets kan betekenen in deze tijd.’
Hoe is het momenteel bij Dorpsveld?
‘Op de begane grond verblijven nu de bewoners van de psychogeriatrische afdeling die gezond zijn en geen coronaverschijnselen hebben. De kantoren en de dagbesteding zijn ingericht als gezellige huiskamers. Toch zorgt deze interne verhuizing voor spanning bij de ouderen. Het personeel en de vrijwilligers dragen beschermende kleding, mondkapjes en soms een spatbril om de bewoners niet te besmetten. Het is voor de ouderen best lastig dat zij onze mimiek niet meer zien. Ik doe mijn mondkapje daarom weleens af om naar hen te glimlachen. Daar fleuren zij zichtbaar van op.’
Wat doen de vrijwilligers precies?
‘Momenteel draaien zes vrijwilligers de koffiedienst voor bewoners. Verder zijn er vijf vrijwilligers, waaronder ik, actief op de huiskamer om persoonlijke aandacht te geven aan de bewoners. We praten veel met hen omdat daar veel behoefte aan is. We kunnen op dit moment helaas geen nieuwe vrijwilligers aannemen omdat we de kans op besmetting zoveel mogelijk willen beperken. De vrijwilligers die er zijn, houden hun eigen gezondheid goed in de gaten. Als zij gezondheidsklachten hebben, dan komen zij niet.’
Waarom zijn vrijwilligers juist nu extra belangrijk?
‘Voor de bewoners is het heel fijn dat wij er zijn omdat zij geen bezoek meer kunnen ontvangen. Ik ben ontzettend blij met alle vrijwilligers. Zij zijn flexibel en springen bij waar nodig. Dit doen ze echt voor de bewoners die hun hulp zo hard nodig hebben. Ik stuur hen regelmatig een berichtje om hen te bedanken voor al hun inzet.’
Hoe is het met je?
‘Het is anders druk dan normaal. Gewoonlijk ben ik 4 dagen per week in Dorpsveld, maar sinds het coronavirus is dat 5 dagen per week. Het is best zwaar, maar het lukt me wel om thuis te ontspannen. Ik ben heel blij dat ik iets kan betekenen in deze tijd.’
Hoe is het momenteel bij Dorpsveld?
‘Op de begane grond verblijven nu de bewoners van de psychogeriatrische afdeling die gezond zijn en geen coronaverschijnselen hebben. De kantoren en de dagbesteding zijn ingericht als gezellige huiskamers. Toch zorgt deze interne verhuizing voor spanning bij de ouderen. Het personeel en de vrijwilligers dragen beschermende kleding, mondkapjes en soms een spatbril om de bewoners niet te besmetten. Het is voor de ouderen best lastig dat zij onze mimiek niet meer zien. Ik doe mijn mondkapje daarom weleens af om naar hen te glimlachen. Daar fleuren zij zichtbaar van op.’
Wat doen de vrijwilligers precies?
‘Momenteel draaien zes vrijwilligers de koffiedienst voor bewoners. Verder zijn er vijf vrijwilligers, waaronder ik, actief op de huiskamer om persoonlijke aandacht te geven aan de bewoners. We praten veel met hen omdat daar veel behoefte aan is. We kunnen op dit moment helaas geen nieuwe vrijwilligers aannemen omdat we de kans op besmetting zoveel mogelijk willen beperken. De vrijwilligers die er zijn, houden hun eigen gezondheid goed in de gaten. Als zij gezondheidsklachten hebben, dan komen zij niet.’
Waarom zijn vrijwilligers juist nu extra belangrijk?
‘Voor de bewoners is het heel fijn dat wij er zijn omdat zij geen bezoek meer kunnen ontvangen. Ik ben ontzettend blij met alle vrijwilligers. Zij zijn flexibel en springen bij waar nodig. Dit doen ze echt voor de bewoners die hun hulp zo hard nodig hebben. Ik stuur hen regelmatig een berichtje om hen te bedanken voor al hun inzet.’