Bowien is 17 en lekker druk met school, vrienden en haar bijbaan. Maar iedere woensdag maakt ze tijd voor mevrouw Linssen-Touw (57), en die middagen zien ze allebei als een feestje.
Mevrouw Linssen-Touw zit al 23 jaar in een rolstoel, en kan sinds anderhalf jaar niet meer zien. Dan is het dus heel lastig om in je eentje van huis te gaan. Echt eenzaam is ze niet, want gezellig en positief als ze is heeft ze heel wat aanspraak van de buren, en ook haar zoon komt regelmatig langs. Maar de woensdagen houdt ze vrij voor Bowien. “Het is voor mij een feestdag als ze komt. Daar leef ik echt naar uit: heerlijk, van de week komt Bowien weer!”
Toen een vriendin van Bowien een paar maanden terug op het idee kwam om vrijwilligerswerk te doen, wilde ze dat zelf ook. Niet met terminaal zieke kinderen, zoals haar vriendin – dat leek haar iets te heftig – maar ze ging wel googlen wat er nog meer mogelijk was. Niet veel, als je onder de achttien bent, zo bleek. Tot ze op de Unie Van Vrijwilligers Rotterdam stuitte.
Geen klik? Gewoon zeggen!
Bowien: “Ik heb toen een gesprek gehad over mijn interesses. Daarna kreeg ik een mail met een paar dingen over haar, wat ze leuk vindt enzo, en vervolgens hebben we een afspraak gemaakt. Als het niet klikt kun je dat gewoon zeggen bij UVV; dan matchen ze je met een ander. Ik was eerst ook een beetje bang dat ik een oud, chagrijnig iemand voor me kreeg die mijn hulp niet zou waarderen, maar voor iemand die zo veel heeft meegemaakt staat mevrouw Linssen-Touw juist heel positief in het leven. We kwamen er meteen achter dat er een goede klik is.”
Uren kletsen
Vaak gaan de twee eerst samen boodschappen doen, en daarna kunnen ze uren kletsen. Over hun gemeenschappelijke interesse eten, bijvoorbeeld, maar ook over dingen die Bowien meemaakt: “Ze heeft veel levenservaring, dus ik kan goed met haar praten. Als ik met een probleem zit kan ik dat met haar bespreken, terwijl ze er verder buiten staat.”
Het belangrijkste is de aanspraak
Mevrouw Linssen-Touw: “En als ik geen boodschappen hoef kunnen we lekker een ommetje maken; ook heel prettig. Het belangrijkste is de aanspraak, en dat ik even naar buiten kan. Gewoon een rondje langs de haven, of naar het parkje waar ik altijd met mijn man de honden uitliet. Ook al zie ik het niet, maar dan hoor ik de vogeltjes en denk ik: hij is bij me. Zo fijn als je zoiets met iemand kan doen.”
Film op de bank versus iets nuttigs doen
Bowien: “Als je twijfelt om vrijwilligerswerk te gaan doen zeg ik: gewoon doen! Sommige mensen, vrienden van mij bijvoorbeeld, vragen zich af waar ze de tijd vandaan moeten halen. Ik denk niet dat dat echt een probleem is. Ik vind het juist fijn dat ik iets kan doen met m’n vrije tijd. Ik kan nu thuis op de bank een film kijken, maar ik kan ook iets nuttigs doen, en het geeft nog een goed gevoel ook. Omdat het vrijwilligerswerk is kan je zelf kiezen wanneer en hoe vaak je afspreekt – als je maar goede afspraken maakt. Ik kom altijd na school, rond een uur of een, en ga dan rond vier, vijf uur weer weg. Als ik een gaatje heb kom ik gewoon hierheen.”
Eenzame mensen heel gelukkig maken
Mevrouw Linssen-Touw: “Nou, en daar ben ik hartstikke blij om! Want als ik een afspraak met haar heb en iemand wil langskomen, dan zeg ik: ‘Nee, niet vandaag!’ Tegen mensen die zich niet durven aan te melden zeg ik: waag die gok. Ze kunnen eenzame mensen of mensen met een beperking heel gelukkig maken. Ik ben zééér dankbaar voor wat ik ervaar!”
Interview en foto: indebuurt.nl/rotterdam
Mevrouw Linssen-Touw zit al 23 jaar in een rolstoel, en kan sinds anderhalf jaar niet meer zien. Dan is het dus heel lastig om in je eentje van huis te gaan. Echt eenzaam is ze niet, want gezellig en positief als ze is heeft ze heel wat aanspraak van de buren, en ook haar zoon komt regelmatig langs. Maar de woensdagen houdt ze vrij voor Bowien. “Het is voor mij een feestdag als ze komt. Daar leef ik echt naar uit: heerlijk, van de week komt Bowien weer!”
Toen een vriendin van Bowien een paar maanden terug op het idee kwam om vrijwilligerswerk te doen, wilde ze dat zelf ook. Niet met terminaal zieke kinderen, zoals haar vriendin – dat leek haar iets te heftig – maar ze ging wel googlen wat er nog meer mogelijk was. Niet veel, als je onder de achttien bent, zo bleek. Tot ze op de Unie Van Vrijwilligers Rotterdam stuitte.
Geen klik? Gewoon zeggen!
Bowien: “Ik heb toen een gesprek gehad over mijn interesses. Daarna kreeg ik een mail met een paar dingen over haar, wat ze leuk vindt enzo, en vervolgens hebben we een afspraak gemaakt. Als het niet klikt kun je dat gewoon zeggen bij UVV; dan matchen ze je met een ander. Ik was eerst ook een beetje bang dat ik een oud, chagrijnig iemand voor me kreeg die mijn hulp niet zou waarderen, maar voor iemand die zo veel heeft meegemaakt staat mevrouw Linssen-Touw juist heel positief in het leven. We kwamen er meteen achter dat er een goede klik is.”
Uren kletsen
Vaak gaan de twee eerst samen boodschappen doen, en daarna kunnen ze uren kletsen. Over hun gemeenschappelijke interesse eten, bijvoorbeeld, maar ook over dingen die Bowien meemaakt: “Ze heeft veel levenservaring, dus ik kan goed met haar praten. Als ik met een probleem zit kan ik dat met haar bespreken, terwijl ze er verder buiten staat.”
Het belangrijkste is de aanspraak
Mevrouw Linssen-Touw: “En als ik geen boodschappen hoef kunnen we lekker een ommetje maken; ook heel prettig. Het belangrijkste is de aanspraak, en dat ik even naar buiten kan. Gewoon een rondje langs de haven, of naar het parkje waar ik altijd met mijn man de honden uitliet. Ook al zie ik het niet, maar dan hoor ik de vogeltjes en denk ik: hij is bij me. Zo fijn als je zoiets met iemand kan doen.”
Film op de bank versus iets nuttigs doen
Bowien: “Als je twijfelt om vrijwilligerswerk te gaan doen zeg ik: gewoon doen! Sommige mensen, vrienden van mij bijvoorbeeld, vragen zich af waar ze de tijd vandaan moeten halen. Ik denk niet dat dat echt een probleem is. Ik vind het juist fijn dat ik iets kan doen met m’n vrije tijd. Ik kan nu thuis op de bank een film kijken, maar ik kan ook iets nuttigs doen, en het geeft nog een goed gevoel ook. Omdat het vrijwilligerswerk is kan je zelf kiezen wanneer en hoe vaak je afspreekt – als je maar goede afspraken maakt. Ik kom altijd na school, rond een uur of een, en ga dan rond vier, vijf uur weer weg. Als ik een gaatje heb kom ik gewoon hierheen.”
Eenzame mensen heel gelukkig maken
Mevrouw Linssen-Touw: “Nou, en daar ben ik hartstikke blij om! Want als ik een afspraak met haar heb en iemand wil langskomen, dan zeg ik: ‘Nee, niet vandaag!’ Tegen mensen die zich niet durven aan te melden zeg ik: waag die gok. Ze kunnen eenzame mensen of mensen met een beperking heel gelukkig maken. Ik ben zééér dankbaar voor wat ik ervaar!”
Interview en foto: indebuurt.nl/rotterdam