Suzan (47) is al sinds 2012 actief bij UVV. Ze is begonnen als Bezoekmaatje en is kort daarna gestart met Ziekenhuisbegeleiding. Later begon zij ook als Boodschappenmaatje. Zij vertelt dat het helpen van anderen haar met de paplepel is ingegoten. Ze treedt in de voetsporen van haar moeder. Suzan vertelt: ‘Ik heb vroeger eigenlijk altijd met kinderen gewerkt in de kinderdagopvang. Mijn moeder zat in de ouderenzorg en kwam altijd thuis met allerlei enthousiaste verhalen. Zij heeft mij toen aangespoord ook met ouderen te gaan werken. Zo ben ik uiteindelijk ook bij UVV terechtgekomen.’
Op dit moment helpt zij drie oudere dames met de boodschappen en komt ze bij hen thuis als Bezoekmaatje. Eén van hen is mevrouw Telles-Bronne (95) die zij vorig jaar zomer heeft leren kennen. Mevrouw had voorheen iemand waarmee ze erop uit ging en die af en toe samen boodschappen met haar deed. Toen ze dit contact verloor, miste zij natuurlijk de hulp maar vooral ook het sociale contact en de gezelligheid. Gelukkig heeft ze nu Suzan. Zij is één van de twee maatjes die bij haar over de vloer komt. Ook helpt Suzan haar met de boodschappen. Ik praat erover bij in de gezellige binnenplaats naast haar woning.
Aan de wandel
Hoewel mevrouw wat slechter ter been is, probeert ze nog zoveel mogelijk te lopen: ‘Als Suzan naar mij komt, gaan we vaak stukjes wandelen. Dat vind ik leuk. Als je blijft zitten en je wordt oud dan kan je voordat je het weet helemaal niet meer lopen. Sommige ouderen lopen zelfs niet meer thuis!’ Als het slecht weer is, loopt ze stukjes op de gang of lopen ze samen een rondje rond het gebouw.
Mevrouw hoort wat slechter en kan wat vergeetachtig zijn – ‘Ouderdom hè’ – , maar ze is lichamelijk nog heel fit voor haar leeftijd. ‘Ze verbaast me soms wel eens met wat ze nog allemaal kan’, vertelt Suzan terwijl mevrouw de tuinstoel waar ze op zit met gemak de lucht in zwiept om hem in de schaduw neer te zetten. ‘Te veel zon is niet goed voor je. Ik wil geen zonnesteek!’ zegt ze. Suzan vertelt dat mevrouw vroeger altijd heel actief is geweest. Ze heeft vroeger jaren gestijldanst en heeft hard gewerkt als verpleegster bij het Sint Clara ziekenhuis op Rotterdam Zuid (nu het Maasstad ziekenhuis). Mevrouw Telles: ‘Sommigen zaten tot middernacht tv te kijken. Soms werden ouderen kwaad als ze ’s avonds naar bed moesten maar bij mij niet, want van mij kregen ze snoep.’
Fijn contact
Suzan: ‘Als ik bij mevrouw binnenkom, heeft ze gelijk een glimlach op haar gezicht. En ik vraag dan altijd even hoe het met haar gaat. Ze is altijd zo dankbaar.’ Ze kunnen het erg goed met elkaar vinden. Mevrouw vertelt: ‘Met Suzan is het altijd gezellig en je kan met haar lachen. Om de gekste dingen lachen wij wel.’ ‘Zij heeft ook echt humor’ vult Suzan aan. Daarnaast waarderen de dames het van elkaar dat ze duidelijk en op een directe manier met elkaar kunnen communiceren. Ook als het even niet goed gaat. Mevrouw Telles: ‘Ik kan goed met haar praten. Als er iets is, zegt ze het gewoon.’ Suzan vult aan: ‘En andersom is dat natuurlijk ook zo. Als ze een dag ergens geen zin in heeft of iets anders wil doen, dan vertelt ze mij dat meteen.’ Suzan helpt haar eens per week met de boodschappen en dat gaat prima. Op een andere dag in dezelfde week komt ze dan ook nog langs voor de gezelligheid en ondernemen zij van alles.
Vermaak en uitjes
Ze spelen graag spelletjes samen, dan doen ze een kaartspel of spelen ze Vier op een rij. Suzan: ‘Dat doet ze goed hoor!’ Ook kijken ze samen vaak naar kookprogramma’s op tv-zender 24kitchen, dat vinden zij geweldig. Er valt van alles over te bespreken en te becommentariëren. Daarnaast houdt mevrouw van mooie kleren en schoenen: ‘Kijk mijn schoenen, die vond ik zomaar in een doos. Maar mooi zijn ze he? Ze zijn al oud hoor, maar wel echt uitgaansschoenen’. Samen gingen ze met vervoer op maat naar Zuidplein om te winkelen of bij de Hema lunchen toen dat vorige zomer nog kon. Dat vindt mevrouw fantastisch. Helaas kan dat nu al een tijdje niet meer door de corona-maatregelen. Suzan: ‘Nu lopen we soms samen naar de Plus voor een boodschap, maar dat is natuurlijk veel minder leuk.’ Voor corona kon mevrouw in het gebouw waar ze tot een paar maanden geleden woonde af en toe nog meedoen aan een leuke activiteit. Helaas wordt zulk soort vermaak op dit moment niet georganiseerd in haar huidige flat. ‘Mevrouw houdt van gezelligheid en die kan ze hier minder goed opzoeken. Gelukkig heeft ze zelf een sjoelbak dus sjoelen we soms samen’, vertelt Suzan. Ze hopen binnenkort wanneer het kan weer meer te ondernemen. Even naar Zuidplein gaan, zou wel weer fijn zijn.
Op dit moment helpt zij drie oudere dames met de boodschappen en komt ze bij hen thuis als Bezoekmaatje. Eén van hen is mevrouw Telles-Bronne (95) die zij vorig jaar zomer heeft leren kennen. Mevrouw had voorheen iemand waarmee ze erop uit ging en die af en toe samen boodschappen met haar deed. Toen ze dit contact verloor, miste zij natuurlijk de hulp maar vooral ook het sociale contact en de gezelligheid. Gelukkig heeft ze nu Suzan. Zij is één van de twee maatjes die bij haar over de vloer komt. Ook helpt Suzan haar met de boodschappen. Ik praat erover bij in de gezellige binnenplaats naast haar woning.
Aan de wandel
Hoewel mevrouw wat slechter ter been is, probeert ze nog zoveel mogelijk te lopen: ‘Als Suzan naar mij komt, gaan we vaak stukjes wandelen. Dat vind ik leuk. Als je blijft zitten en je wordt oud dan kan je voordat je het weet helemaal niet meer lopen. Sommige ouderen lopen zelfs niet meer thuis!’ Als het slecht weer is, loopt ze stukjes op de gang of lopen ze samen een rondje rond het gebouw.
Mevrouw hoort wat slechter en kan wat vergeetachtig zijn – ‘Ouderdom hè’ – , maar ze is lichamelijk nog heel fit voor haar leeftijd. ‘Ze verbaast me soms wel eens met wat ze nog allemaal kan’, vertelt Suzan terwijl mevrouw de tuinstoel waar ze op zit met gemak de lucht in zwiept om hem in de schaduw neer te zetten. ‘Te veel zon is niet goed voor je. Ik wil geen zonnesteek!’ zegt ze. Suzan vertelt dat mevrouw vroeger altijd heel actief is geweest. Ze heeft vroeger jaren gestijldanst en heeft hard gewerkt als verpleegster bij het Sint Clara ziekenhuis op Rotterdam Zuid (nu het Maasstad ziekenhuis). Mevrouw Telles: ‘Sommigen zaten tot middernacht tv te kijken. Soms werden ouderen kwaad als ze ’s avonds naar bed moesten maar bij mij niet, want van mij kregen ze snoep.’
Fijn contact
Suzan: ‘Als ik bij mevrouw binnenkom, heeft ze gelijk een glimlach op haar gezicht. En ik vraag dan altijd even hoe het met haar gaat. Ze is altijd zo dankbaar.’ Ze kunnen het erg goed met elkaar vinden. Mevrouw vertelt: ‘Met Suzan is het altijd gezellig en je kan met haar lachen. Om de gekste dingen lachen wij wel.’ ‘Zij heeft ook echt humor’ vult Suzan aan. Daarnaast waarderen de dames het van elkaar dat ze duidelijk en op een directe manier met elkaar kunnen communiceren. Ook als het even niet goed gaat. Mevrouw Telles: ‘Ik kan goed met haar praten. Als er iets is, zegt ze het gewoon.’ Suzan vult aan: ‘En andersom is dat natuurlijk ook zo. Als ze een dag ergens geen zin in heeft of iets anders wil doen, dan vertelt ze mij dat meteen.’ Suzan helpt haar eens per week met de boodschappen en dat gaat prima. Op een andere dag in dezelfde week komt ze dan ook nog langs voor de gezelligheid en ondernemen zij van alles.
Vermaak en uitjes
Ze spelen graag spelletjes samen, dan doen ze een kaartspel of spelen ze Vier op een rij. Suzan: ‘Dat doet ze goed hoor!’ Ook kijken ze samen vaak naar kookprogramma’s op tv-zender 24kitchen, dat vinden zij geweldig. Er valt van alles over te bespreken en te becommentariëren. Daarnaast houdt mevrouw van mooie kleren en schoenen: ‘Kijk mijn schoenen, die vond ik zomaar in een doos. Maar mooi zijn ze he? Ze zijn al oud hoor, maar wel echt uitgaansschoenen’. Samen gingen ze met vervoer op maat naar Zuidplein om te winkelen of bij de Hema lunchen toen dat vorige zomer nog kon. Dat vindt mevrouw fantastisch. Helaas kan dat nu al een tijdje niet meer door de corona-maatregelen. Suzan: ‘Nu lopen we soms samen naar de Plus voor een boodschap, maar dat is natuurlijk veel minder leuk.’ Voor corona kon mevrouw in het gebouw waar ze tot een paar maanden geleden woonde af en toe nog meedoen aan een leuke activiteit. Helaas wordt zulk soort vermaak op dit moment niet georganiseerd in haar huidige flat. ‘Mevrouw houdt van gezelligheid en die kan ze hier minder goed opzoeken. Gelukkig heeft ze zelf een sjoelbak dus sjoelen we soms samen’, vertelt Suzan. Ze hopen binnenkort wanneer het kan weer meer te ondernemen. Even naar Zuidplein gaan, zou wel weer fijn zijn.